Herşeyde “Devir değişti” diyoruz.
Teknoloji değişti adapte oluyoruz, iletişim yöntemleri değişti adapte oluyoruz, toplantı yapma biçimimiz bile değişti onu da uyguluyoruz, evlerimiz, arabalarımız değişiyor ve hepsine okiz!
Peki DNA mız değişmiyor mu?
Her yeni gelen nesil daha farkında, daha açık, daha başka gelmiyor mu?
Evrende herşeyin enerjiden oluştuğuna inanıyorum. (Quantum Fiziği gibi) hiç birşey yok olmaz sadece form değiştirir.
Her şey farkı bir frekansta titreşir. Titreşimine uyumlu olanları, başka bir deyiş ile benzeyenleri, yani aynı frekansta olanları etrafına çeker. Hoş düşünceler, hoş duygular doğurur. Hoş olan duygu ve düşünceleri çeker. Aynı mantık hoş olanlar için geçerlidir.
Bedenimizdeki enerji akışı (Çin Tıbbında bahsedilen) görünmeyen enerji kanallarımız olan meridyenlerimizden geçerler. Bedenimize giriş ve çıkış noktaları da Çakralarımızdır.
Uzun zamandır düşünüyorum, ne oluyor da tüm hastalıklarda olduğu gibi duygusal sıkıntılarda da yaş sınırı gittikçe küçülmeye başladı. Eskiden 14 yaşında depresyona giren veya ufak yaşlarda anksiyete sorunu yaşayan, sınav kaygısından dolayı aşırı dalgalanmalar yaşayan çocuklar daha az sayıda vardı. Ben psikolog değilim. Ancak bir sürü psikolojik teşhislerde de yaş sınırının artık epey ufaldığını duyuyorum. Hemen bazılarınızı duyar gibiyim; “Eskiden vardı ama bunu teşhis edecek yeterli uzman yoktu, çocuklar için hayat bu kadar stresli değildi, bu kadar bilgi ortalıkta yoktu, beslenme daha iyi idi………” vs vs.
Duygular benim için çok önemli. Belki de hayatımda önem verdiğim konular arasında en çok ilgimi çekenlerden biri diyebilirim.
Neden mi? Bizi yöneten unsur duygular da ondan. Hangi hareketinizi altında bir hissiniz ve duygunuz olmadan yapıyorsunuz acaba? Karşımızdakilerin hangi davranışlarına veya sözlerine karşı bir şey hissetmeden durabiliyorsunuz acaba?
İşte bu yüzden duygularımız çok önemli. Peki neye dayanarak hissediyoruz bunları? Bir olaya karşı ben çok tepki verir iken yanımdaki kişi veya bazen en yakınım bile gayet umursamaz kalabiliyor. Neden?
ALGI yüzünden. Hayatımızı yöneten bir başka çok önemli kelime ALGI! Algımız ve anlam yükleme becerimiz vereceğimiz tepkileri, hissedeceğimiz hisleri bile belirleyebiliyor. Algımızı ne oluşturuyor? Tabiki ilgili alanlarımız, öğrendiklerimiz ve geçmiş deneyimlerimiz.
Daha evliliklerinin ilk yılıydı.
Evde kavga hiç eksik olmuyordu.
Birbirlerini severek evlenen çift yolun başında bu işin daha fazla gitmeyeceğini düşünmeye başlamışlardı. Fazla yıpranmadan buna bir çare bulmaları gerekiyordu.
Bir akşam oturup ilişkilerini yeniden gözden geçirirlerken adam eşine, “Aklıma bir fikir geldi,” dedi. “Bahçeye bir fidan dikelim ve bu fidan 3 ay içinde kurur ise boşanalım. Yok eğer kurumaz ise bu konuyu sonsuza kadar kapatalım.”
Beyni, kendisini tedavi etmek üzere eğitmek, travmatik stresin üstesinden gelmek için son derece umut vericidir. Bu eğitimde, ‘sinirsel geribildirim’(neurofeedback) denilen ve insanların kendi beyin aktivitelerini düzenlemelerinde yol gösterici olan aktiviteyle uyumlu işitsel ya da görsel bir sinyal kullanılır.
Can dostum Hislerim,
Hisler deyince aklıma önce mutluluk, keyif, neşe, heyecan, merak, aşk, yalnızlık, acı, keder, umutsuzluk, korku, öfke, gibi bir sürü kelime geliyor.
İlk 6 kelimeyi okur iken yüzünüzde ve belki de içinizde bir gülümseme oldu. Peki sonra nahoş olan hisleri okurken ne hissettiniz? Açıkcası ben yazarken bile pek hoşlanmadım.
Sevmek ve sevilmek, insan oğlunun en büyük ihtiyacı, belki de en büyük yaşama nedeni.
Her kapının anahtarı, her hastalığın ilacı, herkesin tek aradığı. SEVGİ!
O kadar farklıyız ki, insan sorgulamaya başlıyor yaratanı, hayran oluyor bu ilahi güce. Nasıl oluyor bu kadar farklı tarz insan, düşünce yapısı, oluş bicimi diye soruyorum kendime. Herkes kendine has özellikler taşıyor, peki nerelerde birleşiyoruz nerelerde ayrılıyoruz? Ve neden ayrılıyoruz?
İhtiyaçlarımız farklı, bence ondan ayrılıyoruz. Tek ortak ihtiyacımız sevgi. İşte orada birleşiyoruz. Malesef her ülkenin kendine ait lisanı olduğu gibi her insanın da farklı sevgi dili var. Önemli olan karşımızdakinin ve kendimizin sevgi dilini tanımak, bilmek, anlamak…..
