Önümüzdeki bir kaç hafta sizlerle, sosyal ilişkilerimizin ve iletişimimizin kalitesini belirleyen en temel unsur olan “sağlıklı iletişim becerilerinden” bahsedeceğim. 

“Şiddetsiz İletişim” kitabı ile tanıştığımdan bu yana, iletişim konusunda yaşanan tüm yanlış anlaşmaların sebeplerini çok net görebilmeye başladım. 

İfade etme biçiminden önce farkında olmam gereken yerin kendi algılama biçimim olduğunu daha net anladım.  Bu bölümü “kendim ile bağlantı” olarak anlatıyoruz Şiddetsiz iletişim eğitimlerinde.

Bir üzüm bağının bakımının ve üzümün şaraba dönüşümü sırasında yaşananların ne kadar zahmetli ve zorlu bir süreç olduğunu yakın zaman kadar bilmiyordum.

Masama konulan şarabın ve bana o keyfi ve lezzeti veren deneyimin arkasında ne kadar çok insanın emeğinin olduğunu ve bu insanların ne çok zorlukla uğraştığını bilmek, bu deneyime artık bilinçli bir farkındalıkla yaklaşmamı sağlıyor.

Örneğin, ilk bir kaç sene alınan hasadın kesinlikle içmek için kullanılmadığını; üzümlerin dış etkenlerden dolayı maruz kaldığı tehlikeleri; mevsimsel faktörlerin neden olduğu kayıpları, ve tüm bu değişkenlerin yarattığı hassas ve kırılgan döngüyü anlayabilmek bu farkındalığın derinleşmesine neden oluyor.

Bugün hep birlikte Bayramın son gününü kutlarken, bayramın getirdiği ivmeyle sizlere mutlu ve huzurlu bir hafta diliyorum.Yarın akşamki "Hepimiz Bir'iz" buluşmasının ana teması olan "Cömertlik" konusuna öncelikle burada değinmek istiyorum.Sanırım hayattaki en büyük zenginlik “VEREBİLMEK”. İnsan verdikçe kendini daha zengin hisseder derlerdi. Maalesef, gençken bu sözle ne demek istediklerini pek anlamazdım.Özellikle de karşılıksız vermenin ne demek olduğunu kavrayamazdı aklım.

3 bölümlük yazımın son bölümünü aşağıda bulacaksınız. 1. bölüm 1’den 4’e kadar olan maddeleri, 2. bölüm ise 5’ten 7’e kadar olan maddeleri içermekte. 1. ve 2. bölümdeki yazılarımı önceki yayınlarımda bulabilirsiniz.

İyi okumalar dilerim.

8. KORKULARINIZLA YÜZLEŞİN./

Yıllarca bir çok kaynaktan duyduğum, ancak nasıl başaracağımı tam da anlayamadığım bir konudan bahsedeceğim:

Konfor alanından çıkmak.

Sadece kendim için yaşamak, sadece kendime odaklı yaşamak bir yerden sonra BEN’i anlama, BEN’i gerçekleştirme yolculuğumda sapa bir yola girmemize neden olabiliyor.

Daha öncede yazdığım gibi, BEN’i keşfederken BİZ’e varıyorum.

İngilizce de ME to WE bunu çok güzel anlatıyor. Ve ben’den bize giden yolculuk bir şifa yolculuğu aslında. Yine İngilizcede “hastalık” anlamına gelen “illness” kelimesinin başındaki “i” yani “ben” kelimesini “we” yani “biz” kelimesi ile değiştirdiğinizde “wellness” yani “sağlık” anlamı da oluşuyor.

Hayatınızda aldığınız her karar, attığınız her adım, aldığınız her aksiyonun içinde sizi harekete geçiren bir motivasyon vardır.

Ya zihninize, ya bedeninize, ya da ruhunuza hizmet eden bir manası vardır seçimlerinizin.

Bu üç alana birden hizmet ederek yaptığınız seçimler, kendi hayat amacınızı gerçekleştirdiğiniz ve deneyimlediğinizde içinizde bir tamlık ve bütünlük hissi yaratan anlara açılan kapılardır.

Sanırım hepimiz bu içsel bütünlük ve tam olma halini arıyoruz bir hayat boyu.

İlişkilerimizde, mesleğimizde, özelimizde…

Peki nasıl yaşayabiliriz bu içsel tam ve bütün olma halini? Ne yapabiliriz? Nasıl olabiliriz?

Hayatımızın amacını nasıl bulabiliriz?

Merhaba: Her zamanki gibi güzel bir hafta diliyorum sizlere...Bu hafta gündemimizde yeni bir Mindfulness pratiği var.

ÇABASIZ ÇABA

“Çabasız Çaba” ifadesiyle Türkçe’ye tercüme ettiğimiz, “Non-Striving” ya da “Non-doing” Mindfulness pratiği, an’da yaşadığımız her tür deneyimi olduğu gibi görebilmekle ve kabul etmekle ilgili. 

Karşılaştığımız durumun gerçekliğini reddetmek ve onu değiştirmek üzere müdahale etmek değil, tam aksine, dakika dakika önümüze açılan hayatımızla bir bütün olabilmekle ilgili…

Bu kavram neden benim için bu kadar önemli?

Neden yıllardır bu konu üzerinde çalışıyorum?

Neden kendimi ameliyat masasına yatırıp sürekli içimde olanlar ile bağlantı kurmaya ve oralarda derinleşmeye alan açıyorum.

İşte tüm bu soruların cevabı tek bir cümlede gizli.

Harika bir gün ve güvenle geçireceğiniz bir hafta diliyorum sizlere...

Mindfulness yaşam biçimi içinde ele alınan “Güven” konusu, bir başkasına karşı duyduğumuz güvenin de ötesinde, yaşamın kendisine karşı duyduğumuz güveni temsil ediyor. Bir başka deyişle, Olana güvenmek…

Hepinize harika bir hafta dileyerek bu yazımda yarın akşamki Meditasyon buluşmamızın ana teması olan "Sabır" kavramından söz etmek istiyorum.

Sabır, bize bazı şeylerin bazen kendi zamanına göre olgunlaşarak hayat bulacağını hatırlatan değerli bir öğreti. Eskilerin “Her şeyin bir zamanı var!” ya da “Sabreden derviş, muradına ermiş.” gibi sözleri aynı noktayı işaret ediyor.

SABIR, PRATİK GEREKTİRİYOR.

Bu gerçeği özümsememiz ve içinde bulunduğumuz bazı durumlarda kendimize ve başkalarına karşı sabırlı olmamız gerektiğini sürekli olarak kendimize hatırlatmamız, Mindfulness pratiklerinin de bir parçası.

Sizce yargısız bir yaşam mümkün mü?Belki değil, ama en azından her şeye yargıyla yaklaşma eğilimimizi biraz olsun frenleyebilmek için denemeye değer bir pratiğin var olduğunu bilmek umut ve ilham verici. Mindfulness pratikleri işte bu konuda bize tılsımlı bir ışık tutuyor ve rehberlik ediyor. 

“Beden kayıt tutar.” kitabını okumuş muydunuz?

Psikiyatrist hekim Bessel A. Ver der Kolk, yaşadığımız her olayın bizde bıraktığı izleri inanılmaz güzel bir anlatım ve örneklerle paylaşır bu kitabında.

Biliyor muydunuz? Hindistan’da insanlar bazen maymun yakalamak için belli bir yöntem kullanırmış. Hindistan Cevizinin ortasına bir delik açar, içine bir adet muz yerleştirir, sonra da Hindistan Cevizini ağacın dibine sıkıca bağlarlarmış. Ağaçtan inen maymunlar, muza erişmek için ellerini Hindistan Cevizinin üzerindeki deliğe sokup muzu tuttuklarında tuzağa düşerlermiş.

Amerika’lı yazar, David Wallace Foster’ın “Bu su. / This is Water.” adlı kitabı kısa bir hikayeyle başlar.

GERÇEĞİ FARKEDEBİLMEK...

Bir gün iki genç balık birlikte yüzerken karşı taraftan gelmekte olan yaşlı bir balığa rastlarlar. Yaşlı balık başıyla selam vererek, “Günaydın gençler, bugün su nasıl?” diye sorar. Genç balıklar pek aldırış etmeden yüzmeye devam eder ve bir süre daha yüzdükten sonra balıklardan biri diğerine döner ve sorar: “Su da neyin nesi?”

Ne içindeyim zamanın,

Ne de büsbütün dışında;

Yekpâre, geniş bir ânın

Parçalanmaz akışında.”

diye başlıyor büyük usta Ahmet Hamdi Tanpınar’ın

“Ne İçindeyim Zamanın” adlı şiirinin ilk dizeleri…

Biraz daha eski zamanlara gidip, bir de

Şehbenderzade Filibeli Ahmed Hilmi’ye kulak versek…

“Hayat, devamlı değişen doğal olgular zinciridir.” diyor Lao Tzu. Her an bir değişim içerisindeyiz. Vücudumuzda, her saniye 10 milyon hücre yok olurken, 10 milyon yeni hücre hayat buluyor…

Haziran ayı ile birlikte yavaş yavaş küresel boyutta yeni bir açılım sürecine gireceğiz. Covid-19 sonrası, bizleri “Yeni Normal” diye adlandırılan dönem bekliyor…

Evlerimizden başımızı yavaş yavaş çıkarıp dış dünyaya yeniden uyum göstermeye çalıştığımız “Yeni Normal” dönemin şu ilk günlerinde öncelikle hayatınızdaki her şeyin kolay ve akıcı bir şekilde gelişmesini temenni ediyorum.