Aklından geçeni söyleyebilmek, istediğini yazabilmek, istediğini çizebilmek, istediğin gibi davranabilmek, istediğini düşünebilmek mi Özgürlük?

Toplumda ilk sorulduğunda akla gelen cevaplardan bir kaçı bu sanırım. Kimine göre biraz asi, biraz başına buyruktur Özgür İnsanlar.

Kendimi sahile yürüyüşe attığım bir öğleden sonra yürüme ihtiyacımı giderirken birden gelen bir histi bana ÖZGÜRLÜK. Ancak hiç tanımadığım bir versiyonu idi bu sefer ki, facebookta okuduklarımdan, okulda kitaplarda öğrendiklerimden pek bir farklı idi.

Hayatımda daha önce hiç bu kadar özgür hissetmemiştim diyebilirim. Yaptığım özel bir şey değildi. Canım eve döner iken yürümek istedi, sahile uğradım ve yürümeye başladım.

İlk defa tattığım Özgürlük hissinin bu versiyonunu nasıl anlatsam bilemiyorum. Duygularımdan özgürdüm sanırım. Ne demek diyeceksiniz?

Bedenimin gövde kısmında hissettiğim bir boşluktu bu. Sanki çapaları çekmişti gemiler ve özgürce seyirdeydiler. Uğradıkları her limanda tattıkları farklı bir duygu veya duygular vardı. Öfkesinden, neşesine, kıskançlığından vicdan azabına, hayal kırıklığından cesaretine, korkusundan teslimiyetine ve daha nicelerine kadar uzanan bir yolculuk hissi idi kalbimi titreten.

Hiç bir duygunun esiri olmama durumu idi sanırım. Duyguları deneyimleme ancak onlar tarafından ele geçirilmeme gibi geldi bana. Gerçekten çok sevdim bu durumu. Çünkü ilk defa tahtarevallinin bir tarafından öteki tarafına geçmenin hayatın ta kendisi olduğunu fark ettim. Ortada dengede durmakta mümkünmüşü deneyimledim. Yeni bir histi ama çok güzeldi.

Bu noktada kalacağımı ya da kalabileceğimi idda etmiyorum. Kalmanın da ne kadar iyi yada kötü olacağını bilemiyorum. Sadece paylaşıyorum.

Tahtarevallinin hareketi sağlamak, ara sıra da orta noktada durabilmenin ne olduğunu deneyimlemek için şunları öğrenmem gerekti;

• Tahtarevalliye binmekten keyif almayı
• Bir uçtan öteki uca gitmeye izin vermeyi
• Esnek olmayı
• Hangi uçta duruyor isek orada ki duyguyu farkına varmayı, sahiplenebilmeyi,
• Duyguyu deneyimlemeye izin vermeyi…..

Ki öylece öteki tarafa geçebilelim ve geçerken de bir ara dengede kalmak ne imiş deneyimleyebilelim. Dengede sürekli kalamayacağımızı kabul edelim. Sürekli tahtarevallinin aynı tarafının havada kalamaması gibi.

Haydi şimdi tahtarevalliye binmeye ve bu süreçte eğlenemeye hazır mısınız?

Sevgi ile kalın, sevgiyi paylaşın…

Raquel Habib