Çocuklarımızı hayata hazırlamak!
Çok merak ediyorum, bu nasıl mümkün acaba?

Mesela, hangi okullardan mezun olunca hayata hazır olunuyor?
Kaç üniversite bitirince hayata hazır olunuyor?
Hangi şirketlerde çalışınca hayata hazır olunuyor?
“Çocuğun için Yapılacaklar” listemizdeki nelere attığımızda onları hayata hazırlamış oluyoruz?
Çocuklarımızı nasıl hayata hazırlayabiliriz diye bir klavuz var mı?
Küçük bir itirafta bulunuyorum:
BEN DE birzamanlar bu masala inanmıştım.
Ama galiba artık uyandım veya birazcık büyüdüm!

Benim için hayata çocuğumu hazırlamak demek;

Ona hayatta karşılacağı olaylar karşısında esneyebilmeyi öğretmek,
Hayatın siyah ve beyaz olmadığını öğretmek,
Aradaki grinin bile milyon tonu olabilecceğini anlatabilmek,
Hayatta en önemli şeylerden birinin istek ve azim olduğunu,
Bu iki duyguyu inançla besler ise istediklerine kavuşabileceğini,
Her şeyi mutlulukla yapmasının ona daha çok mutluluk ve kazanç getireceğini,
Sorumlulukları olduğunu ve en büyüğünün de kendine karşı olduğunu,
Bunu unuttuğu takdirde binayı inşa etse bile binanın sağlam olamayacağını,
Dünyada ki tüm kalpleri sevgi ile açabileceğini,
Ama önce onun bu konuda örnek olması gerektiğini,
Umut ışığını ancak kendi İnanç mumu ile yakabileceğini,
Vermeye ve diğer herşeye önce kendinden başlaması gerektiğini,
Ona öğretebilmek demektir.

Ancak herşeye rağmen, gelecekte olacakları asla bilmeyeceğim için,
Onun hangi durumda nasıl davranmayı seçeceğini,
Dış etkenlerden nasıl etkileneceğini,
Hayatında ki dinamiklerin o gün neye olanak sağlayacağını,
Hiçbir zaman önceden bilemeyeceğim için,
Asla yeterince iyi iş çıkarıp çıkarmadığımı bugünden bilemem.
Çünkü her şeye rağmen, beni dinlemeyebileceğini,
Tüm dediklerime rağmen, kendi doğrusunu denemek isteyeceğini,
Bir sürü kere bana kızıp, benden nefret edecek boyuta gelebileceğini biliyorum.
Bu yüzden tek öğretebileceğim;
Ne olursa olsun, kim olursa olsun, ne yaparsa yapsın onu
Onu var oluş şekli ile KABUL ETTİĞİMİ ve SEVDİĞİMİ bilmesidir.

Raquel Habib